ASNN – Sulejman Demollari mbushi 55 vjeç, njeriu ikonë i Dinamos dhe futbollisti me talent të lindur. 55 vjet më parë, pikërisht më 15 maj të vitit 1964, lindi Sulejman Demollari, ky personalitet i dimensioneve maksimale të futbollit shqiptar. Demollari u formua si futbollist në kryeqytet, në Tiranë, dhe përfaqësoi si askush tjetër Dinamon, për ta bërë fanellën e saj mjaft të vlefshme dhe të krahasueshme me dy gjigandët e tjerë të kryeqytetit, Tiranën dhe Partizanin.
Ka pasur një karrierë brilante, si një fenomen futbolli, një talent i lindur, një lojtar i dashuruar edhe nga kundërshtarët e tij në fushën e gjelbërt. Demollari ka fituar shumë tituj, trofe e çmime, është vlerësuar ndër sportistët e shekullit në Shqipëri, disa herë fitues i anketës së më të mirëve të sportit shqiptar, por çmimi më i madh për Demollarin e madh është urimi dhe njëherësh çmimi që i ka dhënë publiku shqiptar, si futbollist me cilësi teknike të pakrahasueshme, si më i madhi ndër të mëdhenjtë e futbollit shqiptar.
“Albaniansport.net”, në një analizë dhe vlerësim të saj muaj më parë për futbollistët më të mëdhenj të kombit shqiptar, e ka radhitur Sulejman Demollarin në vend të parë, si personalitet i padiskutuar i fushës së gjelbërt, lojtar që bëri topin të flasë, që e ktheu futbollin shqiptar në art me lëvizjet e tij, me kontribut të theksuar në sukseset e Dinamos e të Kombëtares, me një karrierë të spikatur brenda e jashtë vendit, ku veçohet loja e tij magjepsëse tek Dinamo e Bukureshtit, ku ai vijon të jetë ende lojtari më i mirë i huaj që ka luajtur me këtë klub.
Është e kotë të flasësh shumë për Demollarin, sepse për të flasin shifrat, flasin sportdashësit, flasin arritjet e tij. Është koha që të urohet ikona e futbollit shqioptar në këtë përvjetor të 55-të të tij. “Albaniansport.net” uron legjendën e futbollit shqiptar të ketë jetë të gjatë dhe shpreson që futbolli shqiptar të prodhojë në të ardhmen futbollistë të këtij niveli. Për ta mbyllur, mund të themi pa mëdyshje: Nëse Franca kishte Platininë, nëse Argjentina kishte Maradonën, nëse Rumania kishte George Haxhin, Shqipëria kishte, padiskutim, Sulejman Demollarin.
