ASNN – Rrallë ndeshje sportive kanë mundur të marrin atë vëmendje të madhe e të pakrahasueshme ndër vite, si ajo që Partizani në basketboll për meshkuj zhvilloi më 18 dhjetor 1968, përballë njërës prej skuadrave më të forta të kohës, njëherësh kampione e Italisë, Oransoda (njohur kështu prej sponsorëve, kurse sot njihet edhe si Palakanestro Kantu, bazuar në një distrikt të Lombardisë).

Ndeshje që la mbresa tek sportdashësit dhe hyri në panteonin e sukseseve ndërkombëtare të basketbollit shqiptar, një sukses që më shumë se rezultati, i cili përfundoi në barazim 73-73, ishte një fitore e klubit të kuq në aspektin e imazhit, një fitore dhe për shtetin e kohës që organizonte si pritës ndeshjen, e në të njëjtën kohë, ishte një nisje e mirë.

Sepse për herë të parë një skuadër shqiptare e basketbollit merrte pjesë në Kupën e Kampioneve të Evropës. Duke folur për emocionet e asaj dite dhe rëndësinë e ndeshjes, trajneri i Partizanit në ato vite, njëherësh trajneri historik i basketbollit shqiptar, Astrit Greva, në intervistën e dhënë për të përditshmen shqiptare, gazetën “SOT”, sjell për lexuesit momente interesante nga ndeshja, ekipi kundërshtar, grumbullimi i skuadrës etj.

Kur kanë kaluar 50 vjet nga ajo ndeshje, që konsiderohet nga disa edhe si “ndeshja e shekullit” për basketbollin tonë në arenën ndërkombëtare, ende dhe sot, ne nuk kemi një nivel të tillë përfaqësimi. Rinia shqiptare, klubet trajnerët dhe politikbërësit e sportit, kanë një “fanar” ku duhet të shikojnë për sukses dhe Partizani i atyre viteve ishte një i tillë. Këtë intervistë AlbanianSport.com po jua sjell në 3 pjesë dhe sot është pjesa e dytë.

… vijon nga dje

– Para se të luhej ndeshja, si pritej në opinion ky takim? Pse bëri kaq shumë bujë jashtë vendit?

– Nuk e di si rrodhën ngjarjet, por u poqën kushtet për një përballje të madhe. Pritej me interes të madh kjo ndeshje dhe këtë dozë interesi e shtuan gazetarët dhe fotoreporterët. Ishin 26 gazetarë të huaj që e ndoqën takimin, një rast i rrallë.

– Pse gjithë ky interesim?

– Jo vetëm se Partizani ishte kampion i Shqipërisë dhe luanin ndaj një kundërshtari që nuk e njihnin, por për këta gazetarë të udhëtojë në Shqipërinë e asaj kohe ishte diçka e jashtëzakonshme. Ne ishim vend i mbyllur dhe shumë prej tyre, më shumë sesa ndeshja, kishin kureshtje për vendin në tërësi.

– Si ka qenë organizimi?

– Organizimi nga ana jonë ka qenë shumë i mirë, për fat atë ditë nuk ishte shumë ftohtë. Kaldaja funksionoi të paktën në disa pozicione, por nuk kishte fare nevojë për kaldaja, pasi atmosfera ishte e tillë që shkaktonte temperatura të larta. Unë kam qenë prezent në shumë ndeshje dhe kam parë shumë ndeshje brenda e jashtë vendit, por atë ngjarje nuk e largoj nga mendja. Pallati i sportit ishte tejmbushur, kishte mbi 3500 vetë vetëm brenda, shumë mbi kapacitetin e tij normal, por atmosferën e ndizte masa e tifozëve që ishin jashtë, pothuajse 3-4 mijë të tjerë. U krijua kështu një atmosferë e paparë, ndeshja ishte elektrizuese, me shumë rivalitet, tepër e fortë. Dhe barazimi 73-73 që bëmë në këtë ndeshje ishte një rezultat shumë i mirë për ne, sidomos kur mendon se përballë kishim kampionen e Italisë.

– Pati dhe një banket për nder të miqve….

– Po u shtrua një banket në Hotel “Dajti”. Të dy palët ishim të kënaqur, edhe përfaqësuesit e FIBA-s dhe ishin personalitete të rëndësishme të Federatës Evropiane dhe të basketbollit evropian. Madje kujtoj që njërit prej tyre i kishte bërë përshtypje forca jonë dhe u mrekullua nga ndeshja aq sa tha: “Basketbolli modern u luajtka edhe në Shqipëri”. Nuk ishim në kushte të barabarta, sepse ata kishin 7-8 lojtarë mbi 2 metër. Kurse ne nuk kishim asnjë që të kapte 2 metrat. Më i gjati ishte Nikolin Pali 1.85, Kasmi 1.91 e kështu me radhë.

– Si i përballuat, sepse ata nuk ishin vetëm të gjatë, por ishin një nga ekipet më të forta të kontinentit?

– Ne ata i përballuam vetëm me lëvizje. Kemi përdorur skema efikase tekniko-taktike. Unë mund të them se niveli i tyre ishte shumë i lartë, por ka qenë shpirti ynë i sakrificës në atë ndeshje, shpirti i lojtarëve dhe lëvizjet e shpejta që bënë që të realizojmë një ndeshje që do të mbahet mend. Të gjitha rrethanat u krijuan për të qenë një ndeshje e nivelit më të lartë. Morëm përgëzime nga të gjithë dhe në fund edhe darka ishte e merituar.

Vijon nesër…