Figurat e nderuara të sportit tonë, njerëz që kanë dhënë kontribut të çmuar në kohë të vështirë, kanë sjellë në vëmendje shqetësimin e tyre se si “master-planet” e Tiranës, apo planet urbanistike e zhvillimore të Tiranës, nuk përmbajnë në “skenarët” e tyre fusha sportive, përkundrazi, fshijnë dhe ato pak terrene që kanë mbetur nga koha e shkuar, u ndryshojnë destinacionin “në të mirë të komunitetit dhe të shërbimeve publike” dhe në fund i kthejnë në troje ndërtimi për të përfituar nga shitja e apartamenteve.

Ky është një skenar ogurzi që rropatet në 25 vjet për t’u marrë frymën banorëve të kryeqytetit dhe sporti, në mungesë të infrastrukturës, nuk do të arrijë kurrë një nivel të lartë zhvillimi. Dhe, rinia jonë do të jetë vazhdimisht e varur nga veset për sa kohë nuk do të mendohet seriozisht dhe me programe të posaçme për ta angazhuar në disiplinat sportive. “Nuk bëhet stërvitje dhe përgatitje tek kodrat e Liqenit”, – shprehet Shyqyri Rreli, kuadër i shquar i sportit në Shqipëri.

“Nuk bëhesh futbollist pa pasur fushë dhe terrene të mjaftueshme, – ka vijuar ai. – Duhet hequr stresi nga rinia dhe i duhet dhënë fund politikës konfliktuale. Me ndërtimin e terreneve sportive dalin të gjithë të fituar. Duhen mbledhur ekspertët për të dhënë mendime dhe për të hartuar një strategji kombëtare për sportin. Pa baza të forta s’kemi sport me të ardhme. Bëhen projekte e planimetri lloj-lloj e gjithfarësh, por s’të sheh syri një terren sportiv. Prandaj duhet shteti.”