Kemi kohë që përgatitemi për atë që do të ndodh sot në “Elbasan Arena”. Madje i kemi kaluar kufinjtë e ndeshjes së futbollit normale, ndërsa e kemi kthyer gjithçka në shtetrrethim. As më pak e as më shumë ka të ngjarë që sot “Elbasan Arena” t’i ngjajë një “Hejseli” të vogël, atje ku ka vdekjes së 39 personave dhe qindrave të plagosur në finalen e Ligës së Kampioneve, Juventus-Liverpul më 29 maj 1985, policia belge u rreshtua me kuaj në pistën e stadiumit.
Këtë herë ne nuk kemi nevojë të bëjmë “Hejsel” sepse në fund të fundit, përtej masave drastike të policisë, nga toka e nga ajri, jemi të gjithë të një gjaku, brenda dhe jashtë stadiumit “Elbasan Arena”. Kuptohet që duke qenë më shumë se gjysma e kombëtares me shqiptarë të Kosovës, apo dhe një përqindje të madhe në stadium tifoz të ardhur nga Kosova, ne nuk kemi pse ta kthejmë ndeshjen e futbollit në një betejë lufte për atë që serbi bërë më 1999 dhe që bëri më 14 tetor 2014.
Gjithçka që do të ndodhë është një minus i madh për ne. Aq më shumë që pas kthimit të vendimit nga “CAS”-i i Lozanës për dhënien e trepikëshit tonë, e thënë dhe e stërthënë, UEFA na pret “me pushkë në faqe”. Aq më tepër që, siç është mësuar nga e mërkura në mbrëmje, janë dy oficerë të sigurisë, njëri prej të cilëve shoqëron ekipin serb. Shkurt ne nuk e kemi betejë lufte ndeshjen me Serbinë.
Sepse nuk e kemi pasur as duelet me Greqinë në tetor 2000, kur kemi fituar 2-0, dhe në shtator 2004, kur kemi fituar 2-1. Që të fitojmë na duhet shpirt, na duhet mbështetje brenda rregullave të futbollit, na duhet zemër dhe gjithçka tjetër për ekipin kombëtar. E më pas le të vendos futbolli. Sporti dhe kultura bashkon e ne, në një farë mënyre, gjithnjë për shqiptarët brenda Shqipërisë, jemi qeflinj të muzikës së Ish-Jugosllavisë. Atëherë le ta shijojmë këtë dyorësh në “Elbasan Arena” si një ndeshje të zakonshme.
Dashtë Zoti fitojmë dhe shkojmë në “Francë 2016” e më pas festa të jetë gjithë natën nëpër të gjithë Shqipërinë. Por pasi të ketë ikur Serbia nga Aeroporti “Nënë Tereza” të Rinasit. Sot luajmë futboll, kemi topin nëpër këmbë dhe nuk kemi pushkë për të vrarë njeri…