Sekretarja e Përgjithshme e Federatës Shqiptare të Shahut, Majlinda Pilinçi, nuk e ka cilësuar përfundimin e Olimpiadës një rezultat në “vend-numëro”, edhe pse Shqipëria e katrorëve bardhezi ka shumë për të bërë. “Me ecurinë që ka shahu në gjithë vendet e tjera, – ka thënë Pilinçi duke folur për “Sport Ekspres”-in nga Bakuja, – do të thoja me hapa të mëdha në këto vite, besoj se është rezultat i kënaqshëm. Nëse kohë më parë ishte Bob Fisher që çudiste botën e shahut, sot ka me dhjetëra të rinj të talentuar. Ekipi i tretë i Azerbajxhanit që kishim sot përballë është dëshmi e asaj që unë them dhe ne na ndau nga fitorja vetëm një moment.”
“Nëse do të kishim fituar do të ishim në vendin e 34-tërt dhe do të kishim lënë pas të gjitha skuadrat e Ballkanit, përveç Greqisë, , – ka vijuar ajo. – Pavarësisht nivelit shumë dinjitoz që kanë shahistët tanë të ekipit kombëtar ne kemi akoma për të bërë”. Dhe duke qenë se se Shqipëria më 2018-ën do të jetë organizatore e Kampionatit Botëror të Shkollave dhe të turneut ndërkombëtar të Frankofonisë, atëherë Pilinçi e ka një mendim ndryshe për zhvillim. “Hapi i parë, – thotë ajo, – është fillimi i Akademisë për të cilin jemi vazhdimisht në bisedime e besoj se do të bëhet realitet në kompleksin e ri që do të ndërtohet, atje ku do të jetë dhe një sallë për shahun.”
“Pastaj thelbësore është shahu në shkolla dhe trajnimi i mësuesve, – ka vijuar nr. 2 i organizmit që qeveris katrorët bardhezi në Shqipëri. – Dhënia rëndësi e kampionateve të shkollave dhe licencimi i shahistëve pjesëmarrës në këto veprimtari. Sa për Botërorin e shkollave ne synojmë një pjesëmarrje të mirë me përfaqësuesit e shkollave tona, si dhe trajnim të mësuesve dhe certifikim të tyre nga Federata Botërore e Shahut. Kurse organizimi i turneut të Frankofonisë do të finalizojë dhe bashkëpunimin me shoqatën e Frankofonisë shqiptare dhe futjen e shahut në këto shkolla, në bashkëpunim me ambasadën, si dhe përdorimin e programeve të njehsuara nga FIDE në gjuhën frënge”.
Dhe duke e mbyllur, Pilinçi do të përmendte dhe faktin tjetër se: “Kemi shahistë të pasionuar, që nuk janë profesionistë, por merren me punë të tjera dhe ndjekin ëndrrën”. E thënë ndryshe e kuptuar paq, shahistët në Shqipëri për një zhvillim tjetër duhen trajtuar më mirë e më profesionalisht. Sepse në fund të fundit është sport.
